புலியிடம் பால் கறந்த பிரபல பதிவர்...!

அன்புள்ள வலைப்பூவிற்கு,

முந்தய பாகங்கள்:

கொல்லிமலை ரகசியம்

அறப்பளீஸ்வரர் கோவிலும் ஆகாய கங்கையும்...!

மதிய உணவை முடித்துக்கொண்டு இரண்டாயிரம் ஆண்டுகள் பழமை வாய்ந்த சமணர் குகையை நோக்கி புறப்பட்டோம். யாருக்கும் வழி தெரியாத காரணத்தினால் ஒரு வழிப்போக்கரிடம் கேட்டோம். பன்னிரண்டு கிமீ கடக்கச் சொன்னார். அவர் சொன்னபடி கடந்துவிட்டு மறுபடியும் ஒருவரிடம் வழி கேட்டோம். சமணர் குகையா...? அது பத்து கிமீ முன்னாடியே போயிருக்குமே என்றார். ஒருவேளை முன்னர் வழி சொன்னவர் பொள்ளாச்சி போயிட்டு ரிட்டர்ன் வரும்போது புளியம்பட்டிக்கு வழி சொல்லியிருப்பாரோ. மறுபடியும் திரும்பிச்சென்றால் தாமதமாகி விடுமென சமணர் குகை திட்டம் கைவிடப்பட்டது.

அடுத்ததாக வியூ பாயிண்ட். எனக்கு ஹைட்டுன்னா ரொம்ப பயம். மொட்டை மாடியில இருந்து கீழே எட்டிப்பார்க்க கூட பயப்படுவேன். (அதுக்கு பின்னாடி ஒரு கருப்பு சரித்திரமே இருக்கு). இந்த லட்சணத்துல மலையுச்சியிலிருந்து கீழே பாக்குறதுன்னா சும்மாவா. தயங்கித் தயங்கி எட்ட நின்று போட்டோ எடுத்துக்கொண்டேன்.

செருப்பு அணிந்து நிற்பவர் (போலி) பகுத்தறிவாளர் செல்வின்...!

சமணர் குகை சமாச்சாரத்தில் ஏமாற்றம் அடைந்த நமக்கு ஆறுதல் தரும் விதமாக இன்னொரு பழமையான கோவில் அருகிலிருப்பதாக தகவல் கிடைத்தது. அமானுஷ்யமான அந்த வனப்பகுதியில் சில தூரம் நடந்து உள்ளே சென்றால் பாதி மண்ணில் புதைந்த நிலையில் இருந்தது அந்த கோவில். ரகசிய அறை ஏதாவது இருக்கிறது என்று தேடிப்பார்த்துவிட்டு ஏமாற்றத்தோடு திரும்பினோம்.

கிட்டத்தட்ட எங்கள் பயணம் முடியும் தருவாயில் இருந்தது. மலை அடிவாரத்தை நோக்கி விரைந்துக்கொண்டிருந்தும். அதற்குள் எங்களிடம் இன்னும் கொஞ்சம் திரவ உணவு மீதமிருப்பது நினைவுக்கு வர, ஒரு கொண்டையூசி வளைவு தற்காலிக பாராக மாறியது. இந்த பயணத்திற்கு பிறகு எந்த சரக்கடித்தாலும் சரி, மிக்ஸிங் மட்டும் போவொண்டோ தவிர வேற எதுவும் கிடையாது என்று சபதமெடுத்துக்கொண்டேன்.

பதிவின் தலைப்பை படிக்கவும்...!

மறுபடி நாமக்கல் நகரத்திற்குள் நுழைந்தோம். மறுபடி டாஸ்மாக், மறுபடி புஷ்பா ஹோட்டல், மறுபடி எண்ணையில பொரிச்ச கோழி. மறுநாள் அதிகாலை செல்வினின் நண்பருக்கு திருமணம். ஏழு மணிவரைக்கும் எல்லோருமே மட்டை. அப்புறம் சாவகாசமாக எழுந்து சுதாரித்துக் கொண்டு திருமண மண்டபத்திற்கு விரைந்தோம். அங்கே ஒரு அழகான பெண். ஆமாங்க, பரந்துவிரிந்த அந்த மண்டபத்திலேயே அந்த ஒரு பொண்ணு தான் உருப்படி. அண்ணலும் நோக்கினார், அவளும் நோக்கினாள், அதை பக்கத்திலிருந்த அவளுடைய அம்மாவும் நோக்கியதால் ஜகா வாங்கிக்கொண்டேன். பின்ன என்னவாம், நானே கெஸ்ட்டோட கெஸ்ட். ஏற்கனவே உள்ளூர்ல வாங்குனதெல்லாம் பத்தாதுன்னு வெளியூர் போயி வேற வாங்கணுமா...?

கடைசியாக நாமக்கல் கோட்டையிடமும், டாஸ்மாக்கிடமும் விடைபெற்றுக்கொண்டு மனதை கள்ளாக்கிக்கொண்டு அங்கிருந்து கிளம்பினோம்.

டிஸ்கி: அவர் பால் தான் கறக்கிறாரா அல்லது வேறு ஏதாவது செய்கிறாரா என்று யாராவது கேட்டு சொல்லுங்கள்...!

என்றும் அன்புடன்,

N.R.PRABHAKARAN

Post Comment